Kitap: Son Konuşma
Yazarlar:
Yayınevi: Butik
Yayınları
Aileme; "Duvarıma bir şeyler
boyamak istiyorum." dedim.
"Ne gibi" diye sordular.
"Benim için önemli olan
şeyler." diye yanıtladım. "Düşündüğüm şeyler güzel görünecek. Sizde
göreceksiniz..."
Bu açıklama babama yeterli olmuştu.
Onun bu yanı mükemmeldi. Sadece gülümseyerek yaratıcı yanımızı teşvik ederdi.
Heyecan parıltılarımın, havai fişeklere dönüşümünü izlemeye bayılırdı.
Profesör Rand, ailesinin onayıyla odasındaki
duvarına yapmak istediği ve gerçekleştirmek istediği tüm hayallerini boyamaya
koyuldu. Büyüdü ve hayatı duvarlardan taşıp, daha büyük
alanlara uzandı. Bir profesörlük serüvenini ve aynı zamanda bir kanser
hastasının hayata bıraktığı bu güzel eser için bende sizden müsaade istesem ve
sizi onunla tanıştırsam; "Size iyi
bir dost olacak"...
Profesör Rand Raunsch karnının
üzerindeki hafif ağrılar hissetmeye başlar ve doktora gider. Daha sonralarında
sarılık baş gösterir ve doktorlar Hepatit olduğunu düşünür. Ancak pankreas
kanseri olduğunu öğrenmesi uzun sürmez. Doktorların müdahaleleri ve pankreas
kanserinin diğer kanserlere göre daha zor mücadele edilen özelliği dolayısıyla,
Profesör Raunsch için kısa bir süre kalmıştır. Öğretmenlik yaptığı üniversitede
bir son konuşma ile artık vedalaşma vaktinin geldiğini kendisi de bilmektedir.
Ancak Rand; bu son konuşmayla
çocuklarına vefat ettikten sonra da babalarını tanıyabilecekleri bir sunum
yapmaya çalışır. Aynı zamanda bu sunum öğrencileriyle de vedalaşma sunumudur.
Kitapta Profesör genel bir hayat kanunuyla başlar "Mühendislik, kusursuz
çözümler bulmak değil, sınırlı kaynaklarla elinizden gelenin en iyisini
yapmaktır." Çocuklarına kurallarından, başarılarından, bilgisinden daha
çok hayallerini miras bırakmak istiyordur.
Hayatında baba kavramını "Hemen
her gün, insanlara babamdan duyduğum şeyleri söylerim. Bunun bir sebebi, kendi
bildiklerinizi sunarsınız. Ben de her fırsatta babamdan duyduklarımı aktarmak
istiyorum." diyerek açıklar... Çocuklarıyla olan büyük hayallerini
gerçekleştirmeye vakti kalmamıştır. Ancak Rand vazgeçmez ve Amerikan Futbol
Hocası Graham'ın dediği o etkileyici cümlelerle farklı bir ufuktan bakar...
"Dokuz yaşımdayken Amerikan
Futbolu oynamaya başladım ve futbol bana yardımcı oldu. Bugün olduğum kişi
olmamı sağladı. Ulusal Futbol Ligine (NFL) ulaşamasam da, bazen bu hayale
ulaşamamaktan, ona erişememiş olmaktan, eriştiğim pek çok hayalime göre daha
fazla şey kazandığımı düşünüyorum.
İlk antrenmanımız da sahada hiç top
yoktu, biz ise meraklı gözlerle bakıyorduk. Ve Koç Graham açıkladı "Topa
ihtiyacımız yok."
Bir sessizlik oldu, biz tam bunu
düşünürken... "Bir futbol takımında sahada kaç kişi vardır?" diye
sordu. "Bir takımda 11 kişi, sahada ise iki takımdan toplamda 22 kişi
vardır."
"Ve belirli bir süre içinde,
kaç kişi topa dokunabilir?"
"Sadece bir kişi!"
"Doğru" dedi. "O
yüzden şimdi biz, diğer yirmi bir kişinin yaptığını yapacağız..."
Hayatındaki her yaşanılandan bir
ders çıkarmayı başarmış, kişiliğini çıkarttığı bu edinimlerle bütünlemiş Rand
Pausch'ın yaşamını en başından öğrenmeye ne dersiniz...
Kitap 240 sayfa ve bir profesörün
hiçbir kalıp bilgisiyle karşılaşmıyorsunuz. Sizde hayallerinizi ufak bir kağıda
yazıp onu gerçekleştirmeye çalışın.
Unutmayın ki "Dünyadaki tüm
gerçekler sınırlıdır. Sizleri sınırsızlaştıran ve özgürleştirecek olan
hayallerinizdir."
Keyifli Okumalar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yaptığınız için teşekkür ederim.