İnsan
çoğu kez değerlendirmelerinde dikkatli olamıyor. Hatta yanlış değerlendirmelere
girebiliyor. Mesela bir topluluğun günahlar içinde yüzmesi onlara karşı kötü
niyet beslemeyi ve beddua etmeyi gerektirmez. Mümin hoşlanmadığı bir manzarayla
karşılaştığı zaman onu hayır yolunda değerlendirmelidir.
Büyük
gönül adamı Kerhli Maruf; bir gün talebeleriyle Dicle kenarında oturmuş sohbet
ediyordu… Uzaktan bir kayığın gelmekte olduğu görüldü. Kadınlı erkekli bir grup
içmekte, saz çalmakta ve şarkı söylemekteydiler. Bu manzara karşısında bir talebe,
Maruf’tan rica etti:
-“Bunlar
için beddua buyurun, bir daha böyle kötü harekette bulunmasınlar”.
Şeyh
ellerini huşu ile kaldırdı:
-“Ya
Rabbi! Sen bu kullarını dünyada sevindirdiğin gibi ahirette sevindir.”
Talebeler şaşkın bir şekilde birbirlerine bakarken birisi cesaret ederek
sordu:” Efendimiz, ettiğiniz beddua değil, en güzel dua. Nasıl oluyor bu?”
Maruf-i Kerh şu cevabı verdi: “Eğer Hak, bunları affedip
cennetine alırsa, size ne ziyan gelir.”
Evet, bu dengeyi koruyabilmek için, bir köpek leşinin
yanından ashabıyla geçerken Hz. Peygamber gibi “Ne güzel dişleri var!”
diyebilmeli insan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yaptığınız için teşekkür ederim.