Bir ormanda iki kişi ağaç kesiyormuş. Birinci adam
sabahları erkenden kalkıyor, ağaç kesmeye başlıyormuş, bir ağaç devrilirken
hemen diğerine geçiyormuş. Gün boyu ne dinleniyor ne öğle yemeği için kendine
vakit ayırıyormuş. Aksamları da arkadaşından bir kaç saat sonra ağaç kesmeyi
bırakıyormuş. İkinci adam ise arada bir dinleniyor ve hava kararmaya
başladığında eve donuyormuş. Bir hafta boyunca bu tempoda çalıştıktan sonra ne
kadar ağaç kestiklerini saymaya başlamışlar. Sonuç: İkinci adam çok daha
fazla ağaç kesmiş.
Birinci adam öfkelenmiş: "Bu nasıl
olabilir? Ben daha çok çalıştım. Senden daha erken ise başladım senden daha geç
bitirdim. Ama sen daha fazla ağaç kestin. Bu isin sırrı ne ?"
İkinci adam yüzünde tebessümle yanıt vermiş: "Ortada
bir sır yok. Sen durmaksızın çalışırken, ben arada bir dinlenip baltamı
biliyordum. Keskin baltayla, daha az çabayla daha çok ağaç kesilir."
Kendimizi geliştirmek, baltamızı
bilemektir. Kendimize zaman ayırıp, yaşamımızı objektif bir bakışla gözden
geçirmektir. Zayıf bulduğumuz alanlarımızı geliştirmek için caba göstermektir.
Bu, zihnimizin, ruhumuzun, karakterimizin güçlenmesi için olmazsa olmaz
bir koşuldur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yaptığınız için teşekkür ederim.